Ruim zeven jaren zit ik nu in de spellenwereld, erg actief, nog steeds enorm gepassioneerd en dat viert dezer tijden hoogdagen, gezien het feit dat Spiel Essen echt vlak voor de deur staat. (meer hierover op onze SpinLi-blog = aanrader!) Enorm veel zaken heb ik mogen leren, zowel op technisch, economisch, sociaal, politiek en vooral menselijk vlak.
Als er één ding is dat ik echt geleerd heb, dan is het de enorme verscheidenheid aan mensen die bezig zijn met deze hobby. En of het nu om bordspellen gaat of eender welke andere vorm van verenigingsleven, sport, muziek, ... succes zit onlosmakelijk verbonden met de kern van mensen die rondom de vereniging leeft, meeleeft en diezelfde passie deelt. Neem dit alles weg en er blijft bijzonder weinig over van datgene dat je dacht dat toch iets waard was!
Ik heb het "onmenselijke", wijze geluk gehad dat ik enorm toffe mensen heb mogen leren kennen (en ik gebruik bewust zo veel werkwoorden) en ik hoop dat de reis hier nog niet ten einde is. Het project dat we "Spelen met SpinLi" doopten, blijkt een enorm leuk tijdverdrijf, zowel voor gasten als gastheer en daar kan ik enkel enorm gelukkig om zijn. Woorden van dank heb ik al vaak rondgestrooid, maar dit kan je echter niet genoeg doen. Lieve medespelers, jullie zorgen er elk op jullie manier voor dat ik dit zo'n toffe hobby vind. Elke medespeler is tegelijkertijd ook een tegenstrever, elk met z'n speelstijl, z'n ruwe kantjes en schitterende humor. De één hanteert een eerder droge Geubelshumor, de ander moet het dan weer hebben van de betere "'t is geel en het zit in de boom"-mopjes. Dank je wel om mij aan het lachen te brengen op een moment dat mijn grijze hersencellen aan het kraken zijn, bij het overpeinzen van die ene belangrijke tactische zet, waarin ik sowieso al niet al te sterk ben. Zonder dat ik namen hoef neer te typen, want ik ben ervan overtuigd dat de juiste personen zich wel aangesproken zullen voelen, een dikke merci voor alles. Merci voor je aanwezigheid, merci voor je lach, traan en hilarisch gegrom en gevloek. Jullie zijn zonder meer vrienden voor het leven geworden, ook buiten het speelse gegeven.
Dat mensen verschillend zijn en niet altijd even makkelijk in te schatten, is nou net dat aspect dat van cruciaal belang is in het spel dat ik graag als vijfde in deze reeks stop.
The ones that changed my life - part 5 : Battlestar Galactica
Met het schaamrood op mijn wangen geef ik grif toe dat ik nog nooit van de televisieserie had gehoord toen ik dit spel leerde kennen. Gelukkig brachten enkele vrienden mij op de hoogte van dit fantastische mind-fucking spel dat een ongelooflijke vertaling is van de sfeer die er heerst in het Battlestar Galactica universum. Na één speelbeurt heb ik de ganse serie tijdens een vakantie non-stop doorgekeken en raakte ik nog meer overtuigd van de kwaliteiten van het bordspel.
U moet er wel even u tijd voor nemen om dit spel op tafel te leggen en heeft liefst ook een volle speeltafel, dan komt de kern van dit spel nog meer tot z'n recht. En vooraleer u op het thematische ruimtethema afknapt, zou ik u toch willen aanraden om even door te zetten. Desnoods probeert u zich even volledig los te rukken van het intergalactische gegeven (dat ook mij niet echt ligt) en ontdekt u iets waar u al lang naar op zoek was, een spel waar hoogverraad en verborgen identiteit echt hoogtij viert. Vergeet voor één keer die weerwolven, met dat makke gedoe altijd, waar diegene met de grootste mond altijd geviseerd wordt. Hij zou bij god moeten beloond worden om de animo erin te houden. Dat gaat hier niet nodig zijn, het spel op zich en de gebeurtenissen zorgen er wel voor dat u, met uw onweerstaanbare overlevingsdrang, zal proberen om de aarde te bereiken. Of misschien net niet ... wie zal het zeggen? Welke kant kies je eigenlijk? Of is er misschien een kansje dat je halverwege het spel van gedachten veranderd?
Het is moeilijk om met woorden te vatten wat een potje Battlestar Galactica kan teweegbrengen, alleszins uren nabespreking en maanden, misschien wel jaren sterke en stoere anekdotes van dat éne memorabele potje waarin dat stille water plots wel erg diepe gronden bleek te hebben. Om de tuin geleid door die altijd fijne, lieve medespeler, diegene die met de glimlach een nederlaag aanvaard. Of net het tegenovergestelde, een heroïsche overwinning met een megalomane heerser die zowel de presidents- als admiraaltitel naar zich toe weet te trekken door iedereen om de tuin te leiden en ze nadien als marionetten in z'n circus te gebruiken. Eén ding is zeker, dit spel laat niemand onberoerd. En neen, ik zal dit spel niet elke dag op tafel leggen, daarvoor is het te goed (en ook een beetje te langdurig). U moet wachten op dat moment waarop z'n echte waarde naar boven kan komen en als u daar in slaagt, dan ontdekt u deze parel in al z'n schoonheid en misschien nog wel véél meer, u leert u speeltafelgenoten kennen.
dinsdag 22 oktober 2013
zaterdag 17 augustus 2013
2013 ... het jaar van de uitbreiding !
"Uitbreiding" is blijkbaar het woord van 2013, zoals u hier in ons vorig artikel kon lezen was eind juni onze gezinsuitbreiding een feit. Het gegeven dat dit ook ineens het laatste berichtje was dat hier gepost is, zegt misschien ook al wel wat over de drukte dat dit alles met zich meebrengt. Al bij al moet ik wel zeggen dat het erg goed meevalt zo met twee kleine patatjes ... en later als ze groot zijn ... dan zit mijn speeltafel altijd vol (hoop ik).
"Uitbreiding" is blijkbaar het woord van 2013, speel/verkoop/demonstratie/stand-ruimte vergroten! Binnen twee maanden is het weeral zo ver, dan zakken we met z'n allen af naar de hallen in Essen. Dit jaar overigens in andere hallen, wegens verbouwingen in het traditionele deel van de Messe. Op zich een positief gegeven volgens mij aangezien de grotere hallen 1, 2 en 3 gebruikt zullen worden, met als gevolg grotere standen, meer (adem)ruimte en een nieuw gegeven om naar uit te kijken voor de doorwinterde Spielbezoeker.
"Uitbreiding" is blijkbaar het woord van 2013, zeker als we naar de release-lijst voor Spiel kijken.
Voor vele uitgeverijen lijkt consolideren in het businessplan te zijn opgenomen. Vorig jaar vond ik een vet jaar voor de spellen die in Essen tevoorschijn kwamen. Opvallend is dan ook de overvloed aan uitbreidingen die dit jaar op de markt worden gegooid. Van ordinaire geldklopperij tot welgekomen aanvullingen die van een al goed spel een fantastisch spel kunnen maken. Ik som een klein deeltje graag even voor u op.
- Snowdonia, één van de beste workerplacements van vorig jaar wordt aangevuld met nieuwe kaarten, plastic miniaturen die de houten pionnetjes vervangen (tegen meerprijs weliswaar) en een nieuw trekzakje, wat echt wel een must is. U kon dit ongetwijfeld al in vele recensies en onze imprESSEN lezen dat dit echt wel de grootste speelfrustratie van 2012-2013 is.
- Czech Games Edition, de uitgeverij van toppers Last Will, Tzolkin, Dungeon Petz, Galaxy Trucker, ... gooien voor al deze titels een uitbreiding naar onze kop. Er is voorlopig nog erg weinig info hieromtrent, maar het valt op.
- Terra mystica, het spel dat de BGG-lijst met rasse schreden aan het veroveren is, zal ook een uitbreiding krijgen, zij het dat die in Essen waarschijnlijk enkel nog maar in prototype te spelen zal zijn, maar ook hierover nog geen bevestiging.
- White Goblin Games brengen de honderdmiljoenste uitbreiding van Rattus, Rattus Cartus, Revolver en van het tegellegspel Voluspa mee naar Duitsland.
- Fleet arctic bounty zal Essen sowieso niet halen, die staat gepland voor december, maar we hebben er ons toch al aan schuldig gemaakt om het spel te Kickstarteren (als dit een goed woord is), wegens een topspel dat ongetwijfeld nog beter wordt met deze aanvulling.
- Daarnaast uitbreidingen voor Among the stars, Suburbia, Dungeon fighter, Battlestar galactica, Tokaido, Keyflower (die de Agricola-weg inslaat), Hive (met nieuw ongedierte, dit keer een pissebed), Legenden van Andor, Dixit, Agricola, Wrong chemistry, The manhattan project, Ginkgopolis, Mage wars, Thunderstone, Mice & mystics, Summoner wars, Robinson Crusoe, Fresco, Kingdom builder, 7 Wonders, Evolution, Qwirkle, Mage knight, ...
"Uitbreiding" is blijkbaar het woord van 2013, het jaar waarin onze spellencollectie verhuisde van kinderkamer 2 naar onze zolder. Het jaar waarin Ikea erg veel aan mij verdiend heeft aan kastjes voor onze spellen netjes te sorteren. Het moet gezegd, de spellenzolder heeft succes, veel speelsessies, veel oehs en ahs bij het aanschouwen van de collectie en het keuzeprobleem dat steeds groter wordt. Maar het allerbelangrijkste : er is nog steeds plaats voor ... uitbreiding!
"Uitbreiding" is blijkbaar het woord van 2013, speel/verkoop/demonstratie/stand-ruimte vergroten! Binnen twee maanden is het weeral zo ver, dan zakken we met z'n allen af naar de hallen in Essen. Dit jaar overigens in andere hallen, wegens verbouwingen in het traditionele deel van de Messe. Op zich een positief gegeven volgens mij aangezien de grotere hallen 1, 2 en 3 gebruikt zullen worden, met als gevolg grotere standen, meer (adem)ruimte en een nieuw gegeven om naar uit te kijken voor de doorwinterde Spielbezoeker.
"Uitbreiding" is blijkbaar het woord van 2013, zeker als we naar de release-lijst voor Spiel kijken.
Voor vele uitgeverijen lijkt consolideren in het businessplan te zijn opgenomen. Vorig jaar vond ik een vet jaar voor de spellen die in Essen tevoorschijn kwamen. Opvallend is dan ook de overvloed aan uitbreidingen die dit jaar op de markt worden gegooid. Van ordinaire geldklopperij tot welgekomen aanvullingen die van een al goed spel een fantastisch spel kunnen maken. Ik som een klein deeltje graag even voor u op.
- Snowdonia, één van de beste workerplacements van vorig jaar wordt aangevuld met nieuwe kaarten, plastic miniaturen die de houten pionnetjes vervangen (tegen meerprijs weliswaar) en een nieuw trekzakje, wat echt wel een must is. U kon dit ongetwijfeld al in vele recensies en onze imprESSEN lezen dat dit echt wel de grootste speelfrustratie van 2012-2013 is.
- Czech Games Edition, de uitgeverij van toppers Last Will, Tzolkin, Dungeon Petz, Galaxy Trucker, ... gooien voor al deze titels een uitbreiding naar onze kop. Er is voorlopig nog erg weinig info hieromtrent, maar het valt op.
- Terra mystica, het spel dat de BGG-lijst met rasse schreden aan het veroveren is, zal ook een uitbreiding krijgen, zij het dat die in Essen waarschijnlijk enkel nog maar in prototype te spelen zal zijn, maar ook hierover nog geen bevestiging.
- White Goblin Games brengen de honderdmiljoenste uitbreiding van Rattus, Rattus Cartus, Revolver en van het tegellegspel Voluspa mee naar Duitsland.
- Fleet arctic bounty zal Essen sowieso niet halen, die staat gepland voor december, maar we hebben er ons toch al aan schuldig gemaakt om het spel te Kickstarteren (als dit een goed woord is), wegens een topspel dat ongetwijfeld nog beter wordt met deze aanvulling.
- Daarnaast uitbreidingen voor Among the stars, Suburbia, Dungeon fighter, Battlestar galactica, Tokaido, Keyflower (die de Agricola-weg inslaat), Hive (met nieuw ongedierte, dit keer een pissebed), Legenden van Andor, Dixit, Agricola, Wrong chemistry, The manhattan project, Ginkgopolis, Mage wars, Thunderstone, Mice & mystics, Summoner wars, Robinson Crusoe, Fresco, Kingdom builder, 7 Wonders, Evolution, Qwirkle, Mage knight, ...
"Uitbreiding" is blijkbaar het woord van 2013, het jaar waarin onze spellencollectie verhuisde van kinderkamer 2 naar onze zolder. Het jaar waarin Ikea erg veel aan mij verdiend heeft aan kastjes voor onze spellen netjes te sorteren. Het moet gezegd, de spellenzolder heeft succes, veel speelsessies, veel oehs en ahs bij het aanschouwen van de collectie en het keuzeprobleem dat steeds groter wordt. Maar het allerbelangrijkste : er is nog steeds plaats voor ... uitbreiding!
maandag 8 juli 2013
De wondere wereld van Viktor
Anderhalf jaar geleden verscheen hier op de blog één van mijn beste artikels "De wondere wereld van Kamiel". In die periode deden we een aanwinst die de rest van ons leven zou bepalen en veranderen. Ik ben hier vandaag terug om u te melden dat deze aanwinst zeker geen stof heeft gevangen in onze spellenkast en dat hij ons al enorm veel plezier heeft bezorgd. Elke dag opnieuw was één groot avontuur. Aangezien we zo overtuigd zijn van de kwaliteit en het speelplezier, presenteren we u nu graag het nieuwste materiaal van dezelfde auteurs en uitgeverij : "De wondere wereld van Viktor".
Traditiegetrouw bestaat ook dit product uit erg kwalitatief en mooi materiaal. Alle uitbreidingen, stretchgoals en kickstarterextra's zitten er standaard bij, dus daarvoor hoeft u zeker niet te sukkelen. Je merkt aan alles dat deze nieuwe aanwinst van hetzelfde productiehuis komt, maar toch is het wéér iets unieks geworden. Ook hieraan zullen we ongetwijfeld erg veel plezier beleven. Het wordt nu vooral zaak om onze aandacht, tijd en inzet over beiden te verdelen, maar ik ben ervan overtuigd dat dit zeker wel zal lukken.
Ook nu weer werd er gekozen voor een testosteronversie, (blijkbaar heb je dat tijdens het ontwikkelingsproces niet echt in de hand) maar we zijn daar héél erg blij mee. De productie verliep erg vlot en zonder noemenswaardige problemen, zodat het voor iedereen een erg aangename ervaring werd. Ondertussen hebben hem ook al op onze spellenzolder kunnen stallen en hij misstaat daar allerminst. Dus voor diegenen die graag eens een keertje een kijkje komen nemen, horen we het graag.
Voor de mathematici onder u geef ik nog graag de cijfertjes mee. Releasedatum was 28 juni 2013, grootte van de verpakking zo'n 53 cm x 12 cm x 10 cm en een gewicht van 3520 gram, dus de verzendingskosten zouden wel wat kunnen oplopen mocht u dit online bestellen.
Titel : Viktor
Auteurs : Annelies & Arne
Uitgeverij : De Cnodder-Van Dyck productions
Speelduur : levenslang
Aantal spelers : 3 (mama, papa, grote broer) - ... (oma, opa, moeke, vake, tantes, nonkels, meters, ...)
Traditiegetrouw bestaat ook dit product uit erg kwalitatief en mooi materiaal. Alle uitbreidingen, stretchgoals en kickstarterextra's zitten er standaard bij, dus daarvoor hoeft u zeker niet te sukkelen. Je merkt aan alles dat deze nieuwe aanwinst van hetzelfde productiehuis komt, maar toch is het wéér iets unieks geworden. Ook hieraan zullen we ongetwijfeld erg veel plezier beleven. Het wordt nu vooral zaak om onze aandacht, tijd en inzet over beiden te verdelen, maar ik ben ervan overtuigd dat dit zeker wel zal lukken.
Ook nu weer werd er gekozen voor een testosteronversie, (blijkbaar heb je dat tijdens het ontwikkelingsproces niet echt in de hand) maar we zijn daar héél erg blij mee. De productie verliep erg vlot en zonder noemenswaardige problemen, zodat het voor iedereen een erg aangename ervaring werd. Ondertussen hebben hem ook al op onze spellenzolder kunnen stallen en hij misstaat daar allerminst. Dus voor diegenen die graag eens een keertje een kijkje komen nemen, horen we het graag.
Voor de mathematici onder u geef ik nog graag de cijfertjes mee. Releasedatum was 28 juni 2013, grootte van de verpakking zo'n 53 cm x 12 cm x 10 cm en een gewicht van 3520 gram, dus de verzendingskosten zouden wel wat kunnen oplopen mocht u dit online bestellen.
Titel : Viktor
Auteurs : Annelies & Arne
Uitgeverij : De Cnodder-Van Dyck productions
Speelduur : levenslang
Aantal spelers : 3 (mama, papa, grote broer) - ... (oma, opa, moeke, vake, tantes, nonkels, meters, ...)
vrijdag 28 juni 2013
The ones that changed my life ... part 4
Beroepshalve ben ik onderwijzer, in mijn ogen nog steeds een nobel en dankbaar beroep. En aan deze vooravond van de "grote" vakantie is het dan ook de hoogste tijd om een balans op te maken van het voorbije schooljaar, de aanvang van de welverdiende rustperiode en onmiddellijk de blik op de toekomst gericht. Elk jaar weer ervaar je een rollercoaster aan emoties en is het dansen op een slappe koord, zoekend naar gemoedsrust en evenwicht. Waarschijnlijk is dit voor niet-onderwijzende lezers erg moeilijk te begrijpen en wil u stante pede verwijten naar mijn hoofd beginnen slingeren in de trant van "je hebt nog geen vakantie genoeg zekers!", "zo'n dikke pré voor maar tien maanden werken", "een uur duurt op school maar vijftig minuten" en "om vier uur hebben ze al gedaan mijnheer". Wel, ik heb daar geen passende repliek op, maar kan u enkel vriendelijk uitnodigen om ook in onze wonderbaarlijke wereld te stappen, zodat u ook van deze voordelen kan genieten.
Moest u dit overwegen en zouden dit uw enige drijfveren zijn, dan wil ik u toch ogenblikkelijk waarschuwen. U gaat bedrogen uitkomen als u niet de liefde en passie in u meedraagt die u onherroepelijk nodig zal hebben. Dit brengt me ineens tot mijn grootste bekommernis en tegelijkertijd aanklacht tegen het huidige onderwijs. Dankzij mijnheer Smet en de zijnen, de machtige heren in hun ivoren torens verliest ons onderwijs zienderogen aan kwaliteit en wordt er steeds meer naar eenheidsworst gestreefd. Onder het mum van "in het voordeel van elke leerling" worden besparingen doorgevoerd, ondersteund met flauwe excuses en drogredenen die enkel en alleen, als een donkere schaduw, de landelijke schatkist ten goede zullen komen. Of ze dit alles bespreken aan een ronde tafel, dat weet ik niet, maar ik weet wel dat de kinderen geen enkel kennis of notie meer hebben van de verhalen, legenden en sagen omtrent de bijhorende ridders. Koning Arthur, Camelot en Lancelot laten niet in het minst een belletje rinkelen bij de doorsnee studentengemeenschap en die gedachte alleen al doet mij huiveren.
The one that changed my life ... part 4 : Shadows over Camelot
Shadows over Camelot was één van de eerste spellen die in onze collectie terecht kwamen, en zonder meer het eerste coöperatieve spel. In één van voorgaande artikeltjes vertelde ik u al wat meer over dit fenomeen (lees ook : coöp op kop) in spellenland. Samen met je medespelers bind je de heroïsche strijd aan tegen het kwaad en onheil die als een dreigende schaduw over Camelot komt nedergedaald. U gaat op verschillende queestes worden uitgestuurd. De heilige graal veroveren, de uitrusting van Lancelot zoeken, strijden tegen de zwarte ridder, een machtige draak bevechten en dit alles onder de constante dreiging van de Saxons en de Picten en een belegering van de stad Camelot zelf. U hoort het al, geen spel voor doetjes, zeker niet als u de variant speelt waarbij er ook nog eens één verrader in uw midden vertoeft.
Shadows over Camelot is zeker niet het beste spel in z'n categorie, maar wel één van de meest thematische en wederom met het prachtige materiaal dat we van Days of Wonder gewend zijn (lees ook : the ones that changed my life ... part 3). Maar ik herhaal nog graag even dat ik in deze reeks geen persoonlijke top wil nalaten, maar de spellen een plaatsje geven die iets concreets betekend hebben. Voor ons was dat in dit geval het samen op pad gaan, het samen vechten voor een gemeenschappelijk doel, samen de strijd aangaan tegen een hoop karton, papier, hout en plastic miniaturen. Qua teambuilding zou dit best wel eens op het programma mogen staan bij de heren in de ivoren torens. Ik ben in ieder geval benieuwd wie de mol in het gezelschap zou zijn.
Daarnaast verdient dit spel ook een speciaal plekje hier op de blog omwille van de winkel waar we het spel aankochten. Uiteraard heeft dit niets, maar dan ook niets met het spel zelf te maken, maar op deze manier kan ik u een beetje mee op stap nemen in de wereld waarin we terecht zijn gekomen toen we met deze hobby begonnen. Verder dan de plaatselijke speelgoedwinkel (die zoals zo velen ondertussen al ten ziele is gegaan) waren we nog nooit geraakt, maar na enig opzoekingswerk kwamen we in de grootstad Antwerpen terecht. De Celtic cross was (ook deze winkel is jammerlijk genoeg niet meer) een klein, gezellig winkeltje in de schaduw van het bombastische stadhuis. Zij konden mij overtuigen om dit spel aan te schaffen en, meer nog, nodigden ons uit om zeker ooit eens naar Spiel Essen af te zakken. En sinds we die raad hebben opgevolgd, is alles nog meer in een stroomversnelling terecht gekomen, met het gekende resultaat.
We zullen dus blijven strijden, wij het onderwijzend personeel, de echte ridders van de ronde tafel (of rechthoekige bureau), met z'n allen, met de beperkte middelen die we toegestopt krijgen en de steeds groter wordende dreiging van de, in onze ogen te-dun-geschreven eindtermen en leerplandoelen, om in het belang van het kind, hen zo goed mogelijk voor te bereiden op de echte wereld, met de nodige portie fictie en fantasie.
Moest u dit overwegen en zouden dit uw enige drijfveren zijn, dan wil ik u toch ogenblikkelijk waarschuwen. U gaat bedrogen uitkomen als u niet de liefde en passie in u meedraagt die u onherroepelijk nodig zal hebben. Dit brengt me ineens tot mijn grootste bekommernis en tegelijkertijd aanklacht tegen het huidige onderwijs. Dankzij mijnheer Smet en de zijnen, de machtige heren in hun ivoren torens verliest ons onderwijs zienderogen aan kwaliteit en wordt er steeds meer naar eenheidsworst gestreefd. Onder het mum van "in het voordeel van elke leerling" worden besparingen doorgevoerd, ondersteund met flauwe excuses en drogredenen die enkel en alleen, als een donkere schaduw, de landelijke schatkist ten goede zullen komen. Of ze dit alles bespreken aan een ronde tafel, dat weet ik niet, maar ik weet wel dat de kinderen geen enkel kennis of notie meer hebben van de verhalen, legenden en sagen omtrent de bijhorende ridders. Koning Arthur, Camelot en Lancelot laten niet in het minst een belletje rinkelen bij de doorsnee studentengemeenschap en die gedachte alleen al doet mij huiveren.
The one that changed my life ... part 4 : Shadows over Camelot
Shadows over Camelot was één van de eerste spellen die in onze collectie terecht kwamen, en zonder meer het eerste coöperatieve spel. In één van voorgaande artikeltjes vertelde ik u al wat meer over dit fenomeen (lees ook : coöp op kop) in spellenland. Samen met je medespelers bind je de heroïsche strijd aan tegen het kwaad en onheil die als een dreigende schaduw over Camelot komt nedergedaald. U gaat op verschillende queestes worden uitgestuurd. De heilige graal veroveren, de uitrusting van Lancelot zoeken, strijden tegen de zwarte ridder, een machtige draak bevechten en dit alles onder de constante dreiging van de Saxons en de Picten en een belegering van de stad Camelot zelf. U hoort het al, geen spel voor doetjes, zeker niet als u de variant speelt waarbij er ook nog eens één verrader in uw midden vertoeft.
Shadows over Camelot is zeker niet het beste spel in z'n categorie, maar wel één van de meest thematische en wederom met het prachtige materiaal dat we van Days of Wonder gewend zijn (lees ook : the ones that changed my life ... part 3). Maar ik herhaal nog graag even dat ik in deze reeks geen persoonlijke top wil nalaten, maar de spellen een plaatsje geven die iets concreets betekend hebben. Voor ons was dat in dit geval het samen op pad gaan, het samen vechten voor een gemeenschappelijk doel, samen de strijd aangaan tegen een hoop karton, papier, hout en plastic miniaturen. Qua teambuilding zou dit best wel eens op het programma mogen staan bij de heren in de ivoren torens. Ik ben in ieder geval benieuwd wie de mol in het gezelschap zou zijn.
Daarnaast verdient dit spel ook een speciaal plekje hier op de blog omwille van de winkel waar we het spel aankochten. Uiteraard heeft dit niets, maar dan ook niets met het spel zelf te maken, maar op deze manier kan ik u een beetje mee op stap nemen in de wereld waarin we terecht zijn gekomen toen we met deze hobby begonnen. Verder dan de plaatselijke speelgoedwinkel (die zoals zo velen ondertussen al ten ziele is gegaan) waren we nog nooit geraakt, maar na enig opzoekingswerk kwamen we in de grootstad Antwerpen terecht. De Celtic cross was (ook deze winkel is jammerlijk genoeg niet meer) een klein, gezellig winkeltje in de schaduw van het bombastische stadhuis. Zij konden mij overtuigen om dit spel aan te schaffen en, meer nog, nodigden ons uit om zeker ooit eens naar Spiel Essen af te zakken. En sinds we die raad hebben opgevolgd, is alles nog meer in een stroomversnelling terecht gekomen, met het gekende resultaat.
We zullen dus blijven strijden, wij het onderwijzend personeel, de echte ridders van de ronde tafel (of rechthoekige bureau), met z'n allen, met de beperkte middelen die we toegestopt krijgen en de steeds groter wordende dreiging van de, in onze ogen te-dun-geschreven eindtermen en leerplandoelen, om in het belang van het kind, hen zo goed mogelijk voor te bereiden op de echte wereld, met de nodige portie fictie en fantasie.
dinsdag 18 juni 2013
The ones that changed my life ... part 3
Bekentenis : mijn vader werkt als elektricien voor de Belgische Spoorwegen. Velen onder u zullen misschien een raar gezicht trekken, gezien de reputatie van deze staatsonderneming, maar eigenlijk heb ik het altijd een eer gevonden. Als kind kon je gebruikmaken van de gratis couponnetjes die je per jaar kreeg als gezin van een NMBS-er. In mijn puberjaren kregen we zelfs een upgrade naar eerste klasse! Voor diegene die niet weten wat dit is, in deze coupés mocht je je luie gat neerploffen in vieze stoffen zeteltjes in plaats van de ongetwijfeld véél hygiënischere plastic zeteltjes voor het plebs van tweede klasse. Enige voordelen waren dat je steeds plaats had, dat je plaats kon nemen tussen andere NMBS-ers of hoogwaardigheidsbekleders (uhem) en dat je derrière bij warm weer niet bleef plakken aan de zeteltjes. Kortom, treinen hebben in mijn leven altijd een speciale plaats gehad. Blijkbaar is dit ook een fantastisch thema om een spel over te maken, gezien het aantal treinspellen dat er de afgelopen jaren op de markt zijn verschenen. Eén van deze spellen heeft mijn hart, en dat van vele anderen gestolen en verdient dan ook zonder weerga een plaatsje in deze reeks.
The one that changed my life ...part 3 : Ticket to ride (Europe)
Zoals u aan bovenstaande titel merkt heb ik onmiddellijk "Europe" toegevoegd. Er zijn héél wat versies van dit spel op de markt en jaarlijks verschijnen er nog wel extra speelborden met andere locaties. Er staat zelfs een Belgische versie online, gemaakt door een fan. Het kost u wel enig print-, knip- en plakwerk om dit in elkaar te flansen, maar het resultaat mag er zijn. Ik kies bewust voor de Europe-versie van het spel omwille van twee belangrijke zaken. Ten eerste speelt het veel makkelijker als je de meeste locaties blindelings weet liggen. Pas op, op de kaarten staat netjes aangegeven met een bolletje waar de verschillende locaties zich bevinden op het speelbord, maar gevoelsmatig komt de kaart van Europa natuurlijk bekender en gekender over. Daarnaast heeft deze tweede versie (de originele is die van Amerika) een extraatje in de vorm van stationnetjes. Deze stations laten je toe om een route van een tegenspeler te gebruiken om op een eindlocatie te geraken. Waar je in de originele versie je hele plan gedwarsboomd kon zien door een zet van een tegenstander heb je nu nog een uitweg. Een klein ander spelregeltje in deze versie zijn de tunnels en veerponden waarbij je in spanning moet afwachten of je een route al dan niet kan claimen.
Ticket to ride is het ultieme familiespel in mijn ogen. En met familiespel bedoel ik voor alle spelers, jong of oud, beginnende speler of doorwinterde die-hard-gamer, iedereen gaat z'n gading vinden in dit spel. Ook ik zal een potje zelden of nooit afslaan, gewoon omdat het zo leuk is. Het principe van het spel is erg simpel. U verzamelt gekleurde treinkaartjes, legt deze af om een route te claimen en probeert ticketjes (opdrachten) te vervullen waarbij u van locatie A naar locatie B tracht te geraken. Net doordat het spel zo toegankelijk is, zo vlot speelt en bovendien er erg mooi uitziet, hoort dit spel in elke huiskamer terecht te komen.
Recentelijk stond er een prijsvraag in "de Zondag", een gratis (reclame)krantje dat je op zondag bij je bakker kan vinden. Er was een Facebookwedstrijd waarbij je je favoriete spel moest omschrijven. Wel, ik heb dit spel als inspiratiebron gebruikt en de wedstrijd gewonnen (een exemplaartje van de Poorters van Nieuwstad was mijn prijs). Aan alle mensen die mij vragen bij welk spel ze waar voor hun geld krijgen, laat ik zeker deze naam vallen. U gaat zelfs de verstokte niet-spelers aan de speeltafel krijgen en ze gaan bovendien ook nog eens een leuke tijd hebben beleefd.
De kwaliteit van het materiaal is van een hoog niveau, zoals we wel gewend zijn van Days of Wonder, de uitgeverij van dit en nog enkele leuke spellen (zoals u later hier nog wel zal merken). Ook zeker te vermelden is dat men rekening heeft gehouden met mensen die aan kleurenblindheid lijden door de kaarten en het speelbord te voorzien van symbolen, die perfect zijn geïntegreerd in de artwork. Een dikke pluim hiervoor.
Dus wil u uw zuurverdiende eurootjes goed gebruiken, haal dan zeker deze klepper in huis. Toet toet !!!
The one that changed my life ...part 3 : Ticket to ride (Europe)
Zoals u aan bovenstaande titel merkt heb ik onmiddellijk "Europe" toegevoegd. Er zijn héél wat versies van dit spel op de markt en jaarlijks verschijnen er nog wel extra speelborden met andere locaties. Er staat zelfs een Belgische versie online, gemaakt door een fan. Het kost u wel enig print-, knip- en plakwerk om dit in elkaar te flansen, maar het resultaat mag er zijn. Ik kies bewust voor de Europe-versie van het spel omwille van twee belangrijke zaken. Ten eerste speelt het veel makkelijker als je de meeste locaties blindelings weet liggen. Pas op, op de kaarten staat netjes aangegeven met een bolletje waar de verschillende locaties zich bevinden op het speelbord, maar gevoelsmatig komt de kaart van Europa natuurlijk bekender en gekender over. Daarnaast heeft deze tweede versie (de originele is die van Amerika) een extraatje in de vorm van stationnetjes. Deze stations laten je toe om een route van een tegenspeler te gebruiken om op een eindlocatie te geraken. Waar je in de originele versie je hele plan gedwarsboomd kon zien door een zet van een tegenstander heb je nu nog een uitweg. Een klein ander spelregeltje in deze versie zijn de tunnels en veerponden waarbij je in spanning moet afwachten of je een route al dan niet kan claimen.
Ticket to ride is het ultieme familiespel in mijn ogen. En met familiespel bedoel ik voor alle spelers, jong of oud, beginnende speler of doorwinterde die-hard-gamer, iedereen gaat z'n gading vinden in dit spel. Ook ik zal een potje zelden of nooit afslaan, gewoon omdat het zo leuk is. Het principe van het spel is erg simpel. U verzamelt gekleurde treinkaartjes, legt deze af om een route te claimen en probeert ticketjes (opdrachten) te vervullen waarbij u van locatie A naar locatie B tracht te geraken. Net doordat het spel zo toegankelijk is, zo vlot speelt en bovendien er erg mooi uitziet, hoort dit spel in elke huiskamer terecht te komen.
Recentelijk stond er een prijsvraag in "de Zondag", een gratis (reclame)krantje dat je op zondag bij je bakker kan vinden. Er was een Facebookwedstrijd waarbij je je favoriete spel moest omschrijven. Wel, ik heb dit spel als inspiratiebron gebruikt en de wedstrijd gewonnen (een exemplaartje van de Poorters van Nieuwstad was mijn prijs). Aan alle mensen die mij vragen bij welk spel ze waar voor hun geld krijgen, laat ik zeker deze naam vallen. U gaat zelfs de verstokte niet-spelers aan de speeltafel krijgen en ze gaan bovendien ook nog eens een leuke tijd hebben beleefd.
De kwaliteit van het materiaal is van een hoog niveau, zoals we wel gewend zijn van Days of Wonder, de uitgeverij van dit en nog enkele leuke spellen (zoals u later hier nog wel zal merken). Ook zeker te vermelden is dat men rekening heeft gehouden met mensen die aan kleurenblindheid lijden door de kaarten en het speelbord te voorzien van symbolen, die perfect zijn geïntegreerd in de artwork. Een dikke pluim hiervoor.
Dus wil u uw zuurverdiende eurootjes goed gebruiken, haal dan zeker deze klepper in huis. Toet toet !!!
dinsdag 11 juni 2013
The ones that changed my life ... part 2
Misschien had u het niet zo snel verwacht, maar hier zijn we al met het tweede deel van de reeks. Ik heb hier zeker mijn redenen voor. Ten eerste heb ik een grote dosis enthousiasme en inspiratie gevonden om deze, in mijn ogen, leuke reeks te publiceren, anderzijds leerde ik het bewuste spel exact een kwartier na mijn eerste ervaring, die ik gisteren al beschreef met Elfenland, kennen. En waar Elfenland nog een redelijk licht familiespel is, is de hoofdrolspeler van dit schrijfsel dat allerminst ... mijn eerste kennismaking met de echte euro.
The one that changed my life ... part 2 : El Grande
Voor een overzichtje van de spelregels stuur ik u graag naar mijn andere blog (http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=667012). Ik wil het er met u vandaag vooral over hebben waarom dit spel zo veel veranderde in mijn kijk op spellen.
Waar Elfenland mijn interesse aanwakkerde, mag ik toch wel stellen dat El Grande mij vanaf minuut één intrigeerde, dat ik méér wilde ontdekken van deze wondere, verborgen wereld aan speelpareltjes. En dat is als buitenstaander, moest één van u dit lezen, misschien moeilijk te begrijpen. Ik raad u dan ook aan om het gewoon eens een kans te geven, misschien bent u dan ook wel in de ban van het spel.
Ik vertelde u eerder al dat onze spellenkennis beperkt bleef tot de klassiekers en vooral Risk nam daarin een belangrijke plaats. In die zin was El Grande misschien een beetje thuiskomen, ook hier een bord dat onderverdeeld is in gebieden waarin je de macht probeert te grijpen.
El Grande heeft echter één belangrijk voordeel ten opzichte van z'n bekende concurrent en dat is dat er niet zozeer de overhand dient worden genomen, u moet uw tegenstand niet van het bord gaan vegen. Je speelt dit spel beter als een keizer ... verdeel en heers ... dat is de boodschap. Beter overal een tweede plaats, dan onnodige slachtoffers brengen om in één belangrijke provincie de bovenhand te nemen. Punten sprokkelen tijdens het spel, dat was voor mij een totaal nieuw gegeven ... en het bleek me nog enorm te liggen ook. Nu, na al die jaren, lijkt het wel of er totaal niets anders meer bestaat dan overwinningspunten die u probeert te verzamelen in een scorespoor rond het bord, in fiches van verschillende waarden, bij tussen- en eindtellingen.
Wat me echter vooral aanspreekt in dit spel is de manier waarop u tactische en strategische keuzes gaat moeten maken. U dient te beschikken over de nodige legers, die u moet recruteren door het uitspelen van biedkaarten. Maar indien u kiest voor véél legers, dan moet u een kaart van lage waarde spelen, zodat je pas later aan de beurt komt om je beurt te spelen en misschien de iets minder sterke actiekaarten kan selecteren. Elke beslissing die je neemt in El Grande gaat invloed hebben op het spel. Ook het gadget van "El castillo", een toren op het speelbord waarin je troepen kan gooien, die pas later op het bord komen en alles overhoop kunnen gooien is een fantastisch speelelement.
Het spel ademt in mijn ogen ook nog steeds klasse uit, het speelbord en materiaal past gewoonweg bij het thematische oude Spanje. In deze tijden van flitsend artwork, blijft dit spel in mijn ogen nog steeds z'n mannetje staan. En zeker wat speelplezier betreft, gaat deze titel al een hele tijd mee en zie ik hem niet uit mijn persoonlijke favorieten tuimelen.
Moest u dit spel graag in het Nederlands aan uw collectie willen toevoegen, dan raad ik u aan om snel op zoek te gaan. Het is niet zo dat u er geen meer zal vinden, maar erg dik bezaaid zijn ze ook niet meer en ik vrees dat weinig spelliefhebbers hun exemplaartje zomaar van de hand zullen doen.
The one that changed my life ... part 2 : El Grande
Voor een overzichtje van de spelregels stuur ik u graag naar mijn andere blog (http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=667012). Ik wil het er met u vandaag vooral over hebben waarom dit spel zo veel veranderde in mijn kijk op spellen.
Waar Elfenland mijn interesse aanwakkerde, mag ik toch wel stellen dat El Grande mij vanaf minuut één intrigeerde, dat ik méér wilde ontdekken van deze wondere, verborgen wereld aan speelpareltjes. En dat is als buitenstaander, moest één van u dit lezen, misschien moeilijk te begrijpen. Ik raad u dan ook aan om het gewoon eens een kans te geven, misschien bent u dan ook wel in de ban van het spel.
Ik vertelde u eerder al dat onze spellenkennis beperkt bleef tot de klassiekers en vooral Risk nam daarin een belangrijke plaats. In die zin was El Grande misschien een beetje thuiskomen, ook hier een bord dat onderverdeeld is in gebieden waarin je de macht probeert te grijpen.
El Grande heeft echter één belangrijk voordeel ten opzichte van z'n bekende concurrent en dat is dat er niet zozeer de overhand dient worden genomen, u moet uw tegenstand niet van het bord gaan vegen. Je speelt dit spel beter als een keizer ... verdeel en heers ... dat is de boodschap. Beter overal een tweede plaats, dan onnodige slachtoffers brengen om in één belangrijke provincie de bovenhand te nemen. Punten sprokkelen tijdens het spel, dat was voor mij een totaal nieuw gegeven ... en het bleek me nog enorm te liggen ook. Nu, na al die jaren, lijkt het wel of er totaal niets anders meer bestaat dan overwinningspunten die u probeert te verzamelen in een scorespoor rond het bord, in fiches van verschillende waarden, bij tussen- en eindtellingen.
Wat me echter vooral aanspreekt in dit spel is de manier waarop u tactische en strategische keuzes gaat moeten maken. U dient te beschikken over de nodige legers, die u moet recruteren door het uitspelen van biedkaarten. Maar indien u kiest voor véél legers, dan moet u een kaart van lage waarde spelen, zodat je pas later aan de beurt komt om je beurt te spelen en misschien de iets minder sterke actiekaarten kan selecteren. Elke beslissing die je neemt in El Grande gaat invloed hebben op het spel. Ook het gadget van "El castillo", een toren op het speelbord waarin je troepen kan gooien, die pas later op het bord komen en alles overhoop kunnen gooien is een fantastisch speelelement.
Het spel ademt in mijn ogen ook nog steeds klasse uit, het speelbord en materiaal past gewoonweg bij het thematische oude Spanje. In deze tijden van flitsend artwork, blijft dit spel in mijn ogen nog steeds z'n mannetje staan. En zeker wat speelplezier betreft, gaat deze titel al een hele tijd mee en zie ik hem niet uit mijn persoonlijke favorieten tuimelen.
Moest u dit spel graag in het Nederlands aan uw collectie willen toevoegen, dan raad ik u aan om snel op zoek te gaan. Het is niet zo dat u er geen meer zal vinden, maar erg dik bezaaid zijn ze ook niet meer en ik vrees dat weinig spelliefhebbers hun exemplaartje zomaar van de hand zullen doen.
maandag 10 juni 2013
The ones that changed my life ... part 1
Zoals de titel al aangeeft, is dit artikeltje slechts de start van een reeksje. Maar al te vaak krijg ik de vraag welk spel ik persoonlijk naar voor zou willen schuiven als zijnde het beste spel dat ik ooit speelde. Nooit kan ik hierop een éénduidig antwoord geven aangezien er gewoonweg te veel parameters in acht dienen te worden genomen. Bovendien zijn deze parameters variabel, zodat ook de favoriete titel niet kan achterhaald worden, zelfs niet met een perfect uitgewerkte determinatietabel. U weet wel, zo'n ding dat u tijdens de biologielessen in het secundair onderwijs meermaals vervloekt heeft.
In deze serie geef ik dan ook graag in het kort weer welke spellen een impact hebben gehad op mijn hobby en passie, zijnde de bordspellen. Ik geef alvast mee dat het hier gaat over een persoonlijke mening en aanvoelen, en dat u geenszins deze akkoord hoeft te gaan met mijn zéér bescheiden mening. Maar ik zal trachten om vooral te duiden waarom het bewuste spel me zo aanspreekt en waarom het daarom misschien wel in uw (beginnende) collectie thuishoort.
The one that changed my life ... part 1 : Elfenland
Zo'n zeven jaar geleden leerde ik op een familieweekend het "betere" of "nieuwere" bordspel kennen, 't is al eender hoe u het wil noemen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet echt een spellenfan was, een potje Risk bij wijl en stond kon er nog wel in, maar sinds die bewuste zaterdag is er een vonk overgeslagen die nu toch in lichterlaaie staat.
Elfenland was het eerste spel dat ik speelde, dus misschien is deze titel vooral vanuit nostalgisch oogpunt gekozen. Toch wil ik deze uitspraak al direct nuanceren. Elfenland is wat het is, een steengoed spel waar u zonder enige twijfel plezier aan zal beleven, zeker als u nog geen die-hard, doorwinterde boardgamer bent, die een gans repertoire aan ander materiaal achter de kiezen heeft.
In Elfenland gaat u met behulp van kaarten doorheen het land der elfen proberen te reizen. U tracht van zoveel mogelijke steden te bezoeken en het pionnetje in uw kleur op te pikken. Dit spel beperkt zich dan ook tot de "pick up" van een "pick-up-and-deliver" spel. Elke ronde krijgt u acht extra handkaarten die de diverse reismiddelen weergeven (fiets, kar, draak, wolk, vlot). Daarnaast neemt u een aantal transportfiches die de spelers beurtelings op het speelbord plaatsen tussen de diverse locaties. U kan enkel reizen vanuit de ene naar de andere locatie als er in de eerste plaats zo'n transportfiche ligt EN u ook nog eens de transportkosten kan betalen met uw handkaarten. U dient natuurlijk de overéénkomstige handkaarten te hebben afhankelijk van het geplaatste transportfiche.
Opportuniteiten zijn, durven afwijken van je originele plan, een goeddoordachte opoffering van enkele handkaarten als joker of vooral durven een rondje passen, zullen je succes bepalen. Het unieke aan dit roadtrip-spelletje is dat u op kosten van uw medespelers zal moeten meereizen. Gaat u zielig en alleen een kant op op het speelbord, dan gaat u nooit zo ver in één beurt geraken als diegene die dezelfde richting uitmoeten. Het uitstippelen van een gezamenlijke route is erg spannend en tactischer dan u op het eerste zicht zou denken. Bovendien is er nog een kleine pestfactor in het spel verwerkt waarbij u een omgevallen boomstam op een traject kan uitspelen. Dit zorgt voor hogere transportkosten, zodat u tegen betaling toch de tactiek in uw gedachten kan volgen.
De speler die het meeste steden kan aandoen en alzo het meeste pionnen weet op te pikken zal dit leuke spel winnen. Speelt u met de variant moet u bovendien nog proberen om in de laatste ronde zo dicht mogelijk bij een getrokken (en geheime voor de andere spelers) eindbestemming te geraken.
Conclusie : Is dit het beste spel uit deze nieuwe reeks? Neen, zeker niet, misschien zelfs één van de minste, maar dat zal op het einde van de reis zeker geen schande blijken. Indien u de kans krijgt om deze titel ooit op tafel te krijgen, twijfel dan zeker niet.
In deze serie geef ik dan ook graag in het kort weer welke spellen een impact hebben gehad op mijn hobby en passie, zijnde de bordspellen. Ik geef alvast mee dat het hier gaat over een persoonlijke mening en aanvoelen, en dat u geenszins deze akkoord hoeft te gaan met mijn zéér bescheiden mening. Maar ik zal trachten om vooral te duiden waarom het bewuste spel me zo aanspreekt en waarom het daarom misschien wel in uw (beginnende) collectie thuishoort.
The one that changed my life ... part 1 : Elfenland
Zo'n zeven jaar geleden leerde ik op een familieweekend het "betere" of "nieuwere" bordspel kennen, 't is al eender hoe u het wil noemen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet echt een spellenfan was, een potje Risk bij wijl en stond kon er nog wel in, maar sinds die bewuste zaterdag is er een vonk overgeslagen die nu toch in lichterlaaie staat.
Elfenland was het eerste spel dat ik speelde, dus misschien is deze titel vooral vanuit nostalgisch oogpunt gekozen. Toch wil ik deze uitspraak al direct nuanceren. Elfenland is wat het is, een steengoed spel waar u zonder enige twijfel plezier aan zal beleven, zeker als u nog geen die-hard, doorwinterde boardgamer bent, die een gans repertoire aan ander materiaal achter de kiezen heeft.
In Elfenland gaat u met behulp van kaarten doorheen het land der elfen proberen te reizen. U tracht van zoveel mogelijke steden te bezoeken en het pionnetje in uw kleur op te pikken. Dit spel beperkt zich dan ook tot de "pick up" van een "pick-up-and-deliver" spel. Elke ronde krijgt u acht extra handkaarten die de diverse reismiddelen weergeven (fiets, kar, draak, wolk, vlot). Daarnaast neemt u een aantal transportfiches die de spelers beurtelings op het speelbord plaatsen tussen de diverse locaties. U kan enkel reizen vanuit de ene naar de andere locatie als er in de eerste plaats zo'n transportfiche ligt EN u ook nog eens de transportkosten kan betalen met uw handkaarten. U dient natuurlijk de overéénkomstige handkaarten te hebben afhankelijk van het geplaatste transportfiche.
Opportuniteiten zijn, durven afwijken van je originele plan, een goeddoordachte opoffering van enkele handkaarten als joker of vooral durven een rondje passen, zullen je succes bepalen. Het unieke aan dit roadtrip-spelletje is dat u op kosten van uw medespelers zal moeten meereizen. Gaat u zielig en alleen een kant op op het speelbord, dan gaat u nooit zo ver in één beurt geraken als diegene die dezelfde richting uitmoeten. Het uitstippelen van een gezamenlijke route is erg spannend en tactischer dan u op het eerste zicht zou denken. Bovendien is er nog een kleine pestfactor in het spel verwerkt waarbij u een omgevallen boomstam op een traject kan uitspelen. Dit zorgt voor hogere transportkosten, zodat u tegen betaling toch de tactiek in uw gedachten kan volgen.
De speler die het meeste steden kan aandoen en alzo het meeste pionnen weet op te pikken zal dit leuke spel winnen. Speelt u met de variant moet u bovendien nog proberen om in de laatste ronde zo dicht mogelijk bij een getrokken (en geheime voor de andere spelers) eindbestemming te geraken.
Conclusie : Is dit het beste spel uit deze nieuwe reeks? Neen, zeker niet, misschien zelfs één van de minste, maar dat zal op het einde van de reis zeker geen schande blijken. Indien u de kans krijgt om deze titel ooit op tafel te krijgen, twijfel dan zeker niet.
Abonneren op:
Posts (Atom)