We zijn ondertussen al aan dag vier van de Olympische Spelen en het resultaat voor ons Belgen is vooralsnog redelijk mager. Een bronzen medaille is mooi, enkele persoonlijke records en hier en daar een puike prestatie, maar het mag voor ons gerust ietsje meer zijn. We kijken natuurlijk nog uit naar enkele toppers die nog in titelkoers zijn of nog aan de bak moeten komen later deze (of volgende) week. Uiteindelijk zijn we als klein landje redelijk verwend op sportgebied de laatste jaren, enkel op de Olympische Spelen worden we vaak met de neus op de feiten gedrukt. De sporten waarin we overheersen zijn niet al te vaak de grote sporten of sporten die op zo'n groot toneel worden opgevoerd. We moeten ook niet beginnen zweven en overdrijven, bescheiden blijven, want dat is onze grootste troef en tegelijk ons zwaarste beperking ... laat ons dus toch maar stellen dat het gerust een béétje meer mag zijn.
Altijd maar meer willen is des mensens, we streven altijd naar het hoogst haalbare en zelfs dan nog wordt er snel gerelativeerd en overgegaan naar de orde van de dag. We vergeten al te vaak dat ook iets erg mooi kan zijn in z'n eenvoud. Ik haal dan ook graag even het vaatje met de abstracte spellen boven hier op de blog. Schaken, dammen, go en andere gipf-reeksen zijn zonder meer pareltjes als het op spelontwerp aan komt. Persoonlijk vind ik dat deze spellen in ieders persoonlijke top 10 zouden moeten staan, maar de realiteit toont ons iets anders. We worden hedentendage meer en meer overstelpt met coole artwork, honderden fiches in een kartonnen doos, een halve boom aan houten blokjes en meeples en prachtige plastic figuurtjes. Enkele jaren geleden hadden we Kris Burm, ontwerper van de gipf-reeks bij onze spellenclub op bezoek en die formuleerde het fenomeen als volgt : "Als je een peuter laat kiezen tussen een droge vitabis (koek) of een dinosauruskoek met chocolade, dan is de keuze snel gemaakt." Dit doet helemaal niets af aan de smaak en de kwaliteit van de vitabis, die ongetwijfeld veel gezonder zal zijn, maar het is nu eenmaal een ongelijke strijd. Het mag hier dus in meeste gevallen ook gerust ietsje meer zijn.
Misschien is het dan ook de hoogste tijd om in deze tijden van crisis te pleiten voor net dat ietsje minder. Goed zijn in je eenvoud, kwantiteit beperken en kwaliteit verhogen, het is iets waarnaar we moeten streven. Het is niet altijd makkelijk uiteraard want langs alle kanten worden we bestookt met al dat lekkers. Spiel staat stilaan terug voor de deur weet u wel. Het is als een moderne wortel die men voor een hongerig paard houdt ... wel liefste lezers, ik beloof dat ik mijn best ga doen om achter deze wortel te lopen, maar niet als een hongerig paard, eerder als een koppige ezel. Ons budget en onze nu al te kleine spellenkast zullen me ongetwijfeld dankbaar zijn. Het mag dus gerust een keertje ietsje minder zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten