Het leven wordt duurder ... elke dag komen er onheilspellende berichten over de stijgende prijzen. De graanprijs, wegens slechte oogst, hieruit voortvloeiend een hogere broodprijs en op termijn hoogstwaarschijnlijk een stevige vleesprijs. Ook de prijs van diesel stond nog nooit zo hoog, mazout, benzine, aardgas en andere oliën doen het al niet veel beter. We zullen het moeten inzien, de broeksriem zal stondig moeten worden aangetrokken. Als het voor levensnoodzakelijke middelen al lastig wordt, wat moet er dan gedacht worden van alle soorten luxe? Kan u uw luxe laten varen? Wat is luxe? Is uw hobby luxe? Of enkel als het een dure hobby is? Golf staat bekend als zijnde een "duurdere" hobby ... wat als ik, voorvechter van het betere spel, nu het nieuws moet brengen dat we stilaan op de "golfsche" weg zijn met de bord- en kaartspellen???
Ik neem u alvast even mee naar het volgende grote spellenevenement dat ons te wachten staat (de spellenavonden van SpinLi buiten beschouwing gelaten), Spiel in Essen. We moeten uiteraard de 170 km enkel gaan afleggen en dienen hiervoor de nodige grondstoffen te verbruiken. Daarnaast zullen we niet kunnen passeren aan de talloze eetkraampjes zonder één keer te stoppen. De prijs van een hot-dog, hamburger of andere lekkernij zal percentueel waarschijnlijk niet meer hetzelfde zijn als die van vorige edities, dank je wel brood- en vleesprijs. Dan maar iets vegetarisch? Neen, die mensen worden al jaren lang afgeperst onder het voorwendsel dat gezond eten sowieso duurder betaald dient te worden. We zullen onze eigenste picknick maar meenemen, een droog boterhammetje kan er misschien nog van af.
Waar ik eigenlijk met mijn belachelijke intro naar toe wil, want geef toe beste lezer, wij gaan met z'n allen geen boterhammetje minder eten, geen hamburger afslaan of op geen kilometertje meer of minder zien als het erop aan komt. De inflatie die onze hobby wel naar een hoger (lees : duurder) niveau tilt, zijn de prijzen die men heden ten dage op de spellen plakt. In de afgelopen jaren heb ik deze prijs zienderogen zien groeien. U moet weten dat men in Essen erg goed is in het afronden van de verkoopprijs. Er zal telkens op een veelvoud van vijf eurootjes worden afgerond, dit telt lekker makkelijk en je zit niet met dat kleine geld om weer te geven. (ik vraag me eigenlijk af of ze daar eurocentjes aannemen, misschien eens proberen dit jaar) Toen ik enkele jaren geleden mijn eerste bezoekje bracht aan de beurs was dit afronden ook al het geval. Maar toen was de standaardprijs voor een nieuw spel op zo'n € 30 gesteld. Nu, vandaag de dag verschijnen er onheilspellende prijzen die om en bij de € 40 - € 50 schommelen. Kijk ik naar de prijzen van de plaatselijke spellenboer, dan gaan deze al naar de € 50 à € 60 voor de Amerikaanse spellen (logisch dat ze iets prijziger zijn gezien de verzending, maar trop is te veel).
Uiteraard willen wij zo veel mogelijk de markt blijven volgen, uiteraard willen we zo veel mogelijk nieuwigheden een kans geven, een keertje op tafel leggen, ze demonstreren op onze spellenavonden en ze toevoegen aan onze mooie collectie ... maar we gaan erg selectief moeten worden. Ook de uitgevers zijn niet meer zo happig om aan jan-en-alleman een recensie-exemplaar te schenken, waar ik mij zonder moeite kan bij neerleggen, maar de spellen aan een redelijke prijs kunnen aanschaffen is het minste wat wij kunnen en naar mijn bescheiden mening, mogen vragen. Een kleine tegemoetkoming kan al voldoende vertrouwen in de schaal werpen om een stevige en goede samenwerking op te bouwen. Want zeg nu zelf, als we met z'n allen morgen geen brood meer kopen ... zou die broodprijs dan werkelijk zakken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten