Graag wilde ik nog eens een alledaags spellenprobleem aankaarten. Maar vooraleer me hier op te storten geef ik u nog graag deze pedagogisch verantwoorde introductie. Dit wetenschappelijke stukje bevat de meer gangbare en menselijke uitleg die de hypermetropia met zich meebrengt en verhoogt zonder enige twijfel de kwaliteit van deze blog.
"Verziendheid ofte hypermetropie wordt veroorzaakt door een te korte oogas of een te geringe sterkte van het brekend stelsel van het oog (hoornvlies plus ooglens), waardoor het beeld van voorwerpen 'achter het netvlies' gevormd wordt. Om voorwerpen scherp op het netvlies te krijgen, zal de ooglens voortdurend moeten accommoderen, wat vermoeiend is en hoofdpijn kan geven alsmede branderige ogen en concentratieproblemen; met name in de avond. Dit heeft wel zijn grenzen, bij hoge positieve sterktes en voorbij de leeftijd van 40 jaar kan ook in de verte niet scherp gezien worden."
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de 40 vooralsnog niet aan het benaderen ben en dat ik nog maar net een jaartje op tram 3 ben gestapt, maar als ik de realiteit onder ogen durf zien, dan moet ik toch concluderen dat er stilaan meer en meer informatie ergens "in process" verloren gaat en dat de lettertjes in mijn spelregelboekjes soms beginnen te dansen. Gelukkig is deze dans nog beperkt en is misselijkheid niet aan de orde. Dit zou een regelrechte ramp zijn en mij passie-ongeschikt maken. Neen, fysiek is er vooralsnog geen probleem, misschien situeert zich dat eerder op het psychologische vlak. Begint de grote kwantiteit aan regels mij parten te spelen of is het eerder het vluchtig diagonaal doorlezen van deze lectuur die me tot fouten laat overgaan?
Het was me al enkele keren opgevallen dat wanneer je spellen speelt met verschillende mensen of speelgroepen, op diverse locaties, dat elk spel toch weer z'n eigen leven gaat leiden. Meningen kunnen en moeten verschillen, maar als er echt complete uitersten van kritiek op een spel verschijnen, dan moet je op je hoede zijn. Zo kon ik mensen al meermaals geruststellen toen bleek dat ze de hele tijd fout hadden gespeeld.
Sommige fouten kunnen verstrekkende gevolgen hebben, zo bleek de afgelopen weken.
Op mijn SpinLi-blog en via andere kanalen vertelde ik al over het spel Eminent Domain, een kaartspel dat alles in zich heeft om een toppertje te zijn. (Indien u geïnteresseerd zou zijn in meer concrete info omtrent dit spel, dan verwijs ik u daar ook graag naar toe) Toch ervoeren we steeds een gevoel van teleurstelling, wegens te snel afgelopen. Een knagend gevoel dat ons niet losliet. Zou een uitbreiding zich opdringen om het spel "af" te maken? Of zaten we zelf een keertje fout? Na het nogmaals doornemen van de spelregels en het bekijken van de verklarende spelregelfilmpjes die alom tegenwoordig zijn op het internet, werd al snel duidelijk dat we een cruciale spelregel over het hoofd hadden gezien. Nooit gedacht dat zo'n "klein" detail, zo'n verstrekkende gevolgen zou kunnen hebben. Het mogen nemen van een extra handkaart van je persoonlijke voorraad na het niet meespelen met een rol, was de grote boosdoener. Plotsklaps sluipt dit spel zomaar ineens mijn persoonlijke top tien binnen, en dat wil toch al wel wat zeggen.
Hoogstwaarschijnlijk kent u allen wel zo'n voorbeeld van "de kleine lettertjes onvoldoende gelezen". Wel ... af en toe worden zelfs de grote letters fout gelezen of anders geïnterpreteerd. Ik zou dan ook een pluim willen geven aan uitgeverijen die tijd en kunde investeren in een duidelijk spelregelboek, zowel op volledigheid als op lettergrootte en -type. Deze "oude" man z'n ogen danken u van harte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten