zondag 27 mei 2012

Euro-kitsch en andere baboesjka's

Ontsteltenis alom gisterenavond tijdens de Eurosongfinale, een dance-liedje wint de "grootste" (de koningin Elisabeth-wedstrijd die op hetzelfde moment z'n ontknoping kende, laten we maar buiten beschouwing) muziekwedstrijd van Europa. Misschien komen de Lage Landen dus weer een stapje te laat, maar wij kunnen ook Milk inc., Sylver en andere Tiësto's sturen. Altijd zijn we maar op zoek naar perfect Eurosonglied met de nodige toeters en bellen. Zou het niet beter zijn als we gewoon iets sturen waar we goed in zijn? Wij sturen een braaf prutske van 17 jaar, een goede stem, maar een scheet groot. Nederland stuurt in vredesnaam een indiaan, dan is het al ver gekomen. Het zou hoogstwaarschijnlijk weinig zoden aan de dijk brengen, want de politiek getinte stemming zou nooit echt in ons voordeel uitdraaien, maar dan maken we er tenminste een feestje van. Geef mij maar een goed up-tempo-nummer, een deftige act met supervette moves (dan zijn al die So you think you can dance-wedstrijden toch niet voor niets) en een supergrave lichtshow en dito podiumopbouw. Laat dit alles nu net hetgeen zijn waarvoor wij (Belgen) wereldwijd bekend zijn. We zijn er nog nooit opgekomen om zoiets te sturen.

Een Marokkaanse madam die voor Zweden het songfestival wint, het kan zo maar in één keer. Pas op, verdiend, zonder meer. Euphoria had het meest opzwepende ritme van alle deelnemers, het podium werd volledig ingenomen door één zangeres en ze liet het bij God sneeuwen in de zomer. Over de kwaliteit van dansbewegingen ga ik niet uitwijden aangezien ik zelf niet echt een fantastisch danser ben. De grote favoriet maakt z'n favorietenrol waar, dat kunnen uiteindelijk alleen de echte groten, proficiat.

Nog belangrijker dan de overwinnaar is het bont allegaartje deelnemers dat jaarlijks onze beeldbuis teistert. Het moet gezegd, ik heb me kostelijk geamuseerd met de "kritische" bedenkingen van Peter Van de Veire, je was op voorhand al getipt over wat je mocht verwachten. Lachen geblazen, zeker als diezelfde kerel dan nog onze Belgische punten mag uitreiken. "Nice dresses from den Aldi", het symboliseert inderdaad wel een beetje het niveau van Eurosong sinds Oost-Europa zich inschrijft met 30 deelnemers. Ons kent ons, dus wij zijn er altijd bij in de finale, ook al staan we met 6 oude dementerende bomma's op het podium  (met alle respect overigens, je moet het maar doen). Het zorgt voor héél wat wrevel en irritatie in West-Europa. Dit in het midden gelaten, je weet dat je daar voor staat. Je moet gewoon op de proppen komen met een nummer dat sterk genoeg is om mee te doen voor de overwinning. Een nummer zoals Sanomi dat was, zelfs een beetje My guitar en gisteren zonder enige twijfel de oorwurm van Loreen.

We zagen het gisteren weer allemaal, een stel ADHD-ers in de hoogste graad, een krasse opa met reeds een gigantische carrière die even komt afgaan, sluiers die door windkanonnen tot aan de nok van de zaal worden geblazen, korte rokken, lelijke rokken, lange kleedjes, kleedjes van den Aldi, oma's die koekjes bakken, voetenshuffles, zatte Turken op een boot en zangeressen die ze serieus in de poep aan het knijpen zijn tijdens de hoge uithalen. Ach ja, dat maakt toch gewoon deel uit van Eurosong.

We moeten bekennen dat héél deze Eurosongtrend zich ook doorzet in onze spellenwereld. Show en looks bepalen vaak een waardering. We merken dat Oost-Europa ook hier een serieuze inhaalbeweging aan het maken is en let op mijn voorspelling, het zal niet lang duren of ze steken ons netjes voorbij. Duitsland is altijd het spellenland bij uitstek geweest, maar wie verschijnt er nu ten tonele? Polen, Tsjechië en sinds kort ook Rusland. Voorlopig doen ze het af en toe nog met louche kopieën van bestaande spellen, ze nemen zelfs de moeite niet om de doos te veranderen, ze plakken er gewoon een andere naam op. Copyright telt waarschijnlijk niet in het oosten. Laat ze maar doen zou ik zeggen, er zou wel eens prima materiaal kunnen komen overgewaaid. 't Is dan wel te hopen dat er een Engelstalige vertaling van de spelregels bij stoppen, want onderstaande is niet echt bij kennis en machte om zich door dat Russisch te slaan. Ik kijk er alvast naar uit om op één van de volgende spellenavonden een Matroesjka op tafel te leggen. U ook?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten