Het laatste trimester van het schooljaar is gestart onder een stralend zonnetje, een zonnetje waarop we de ganse Paasvakantie hebben zitten wachten, maar bon. Deze laatste rechte lijn staat altijd garant voor een erg drukke periode, vol met afscheid nemen, toetsen, interdiocesane examens en natuurlijk ook voor de nodige buitenschoolse activiteiten. Zo staan er onder andere een netbaltornooi, een schoolreis, een bosspel, een receptie en een eindviering op ons te wachten. En wat we zeker niet mogen vergeten is het jaarlijkse schoolfeest, wat toch telkens een hoogdag is voor onze school. Hopelijk is het weer ons die dag ook gunstig gezind en schijnt de zon dan volop. Dit jaar staat het schoolfeest ingepland op zaterdag 1 juni, nog een dikke maand van ons verwijderd dus, toch begint het stilaan te spannen, want we dienen een liedje en dito dansje voor te bereiden, eventuele attributen te knutselen, kledij te bespreken, ... en dat is allemaal niet direct mijn sterkste punt moet ik u eerlijk bekennen. Daarom heb ik vandaag toch al de knoop doorgehakt omtrent de nummerkeuze. Niet makkelijk als u weet dat het thema dit jaar "tijdreizen" is en dat onze zesdeklassers niet onmiddellijk staan te springen voor een oubollig liedje zonder vette beat onder. Oplossing voor het probleem, een recent nummer waarin we blijkbaar terug in de tijd moeten gaan, waarbij de ouders een vleugje nostalgische "Dirty Dancing" krijgen voorgeschoteld en waarop de kids total loss kunnen gaan. Merci mijnheer Pitbull!
Ook in het spellenleven is het af en toe niet slechter om eens terug in de tijd te gaan. Niet zozeer om een foute zet uit te wissen die je glansrijke overwinning naar de Filistijnen had geholpen, maar om spellen vanonder het stof te halen. In de huidige spellenkast vangt een spel al stof na, laat ons zeggen, een maand of zes, bij sommigen (lees : bij ons) misschien nog wel sneller. Het tempo waarop de spellen tegenwoordig verschijnen is niet meer bij te benen. U heeft een serieuze spreadsheet nodig om alles heden ten dage op te kunnen lijsten. Een lijstje "onbetaalbare" Kickstarters die in de loop van het jaar zullen verschijnen, de Essen aankondigingen (voor oktober !!!) beginnen ook al binnen te rollen, de nieuwigheden van Nürnberg bestormen ons en ook tussendoor verschijnen er héél wat titels, waar we vroeger nu toch in een doodse periode waren aanbeland. Het gaat allemaal zo snel en we zitten vaak zo kort op de bal dat we vergeten om te genieten van een "ouder spel", vandaar dat ik er een gewoonte van heb gemaakt om te proberen tijdens elke speelsessie minstens zo'n spel uit de rekken te halen.
En ik moet bekennen dat het de laatste tijd redelijk goed lukt. In de afgelopen weken speelden we terug een Trajan, een Hanzesteden, Bedriegers bedrogen, Lemming Maffia, R-eco, King of Tokyo, Tsuro, Discworld, Rosenkönig, Poison, Yellowstone park, ... Niet zo'n oude spellen hoor ik u denken, neen dat klopt, maar als u onze parameters hanteert, zijn deze al bijna bejaard. Daarnaast zien we de trend dat ook uitgeverijen teruggrijpen naar vroeger. Een spel dat z'n waarde bewezen heeft, wordt in een herwerkte versie uitgebracht. We hebben hier een dubbel gevoel bij moet ik u bekennen. Enerzijds kan je het enkel toejuichen als een goed spel in een nieuw jasje wordt gestopt, want dat maakt het allemaal toch wat aangenamer om te spelen en toegankelijker voor het grote (en nieuwere) publiek. Anderzijds krijgen we enkel meer van hetzelfde, vaak met dat ietsje extra (uitgevers zijn ook niet dom), zodat je toch wordt overhaalt om het product aan te schaffen. Aan deze praktijken heb ik vooralsnog niet toegegeven, maar voor hoe lang nog?
De ene make-over is ook al meer geslaagd dan de andere. Veel hangt hier af van persoonlijke smaak natuurlijk. Als voorbeelden haal ik graag enkele spellen aan. McMulti van Pegasusspiele bijvoorbeeld ziet er mijns inziens nog steeds hetzelfde uit als 30 jaar geleden, het materiaal is nog identiek en het speelbord nog steeds in die muffe kleuren. Op zich niet erg, want het straalt ook wel iets retro-achtig uit, maar bij de inspanning van de uitgeverij ga je je dan wel vragen stellen. Langs de andere kant heb je Pandemic, het spel dat slechts enkele jaren geleden bij ons verscheen. Er komt nu een nieuwe versie, met gepimpte materialen, enkelen nieuwe karakters en het ziet er best wel oké uit (wat ik van de vorige versie trouwens ook vond). U krijgt nu van die mooie kleurrijke blokjes bijvoorbeeld. Erg fijn allemaal, ware het niet dat u natuurlijk ook de nieuwe uitbreiding apart zal moeten aanschaffen, want de oudere versie is niet compatibel met de nieuwe. Het doet me allemaal een beetje denken aan de pc-configuraties van de jaren '90. Geldslagerij of niet? Dat maakt u zelf maar uit, van mij mag het gerust ooit in onze schoot geworpen worden, maar tot die tijd leg ik gewoon met plezier mijn oude versie nog wel eens op tafel!
