Vandaag, exact een week geleden heeft er een ingrijpende gebeurtenis ons leven totaal overhoop gegooid. De aankoop van een klein wonder dat sindsdien op deze grote wereld rondloopt onder de naam "Kamiel". Na het bekomen van de eerste emoties, het stilaan dichtgroeien van de fontanellen en het heen-en-weer-gerij naar het moederhuis, hebben we ons rustig kunnen settelen in ons eigen huisje.
Toegegeven, de eerste dagen was het een mesthoop, je moet voor alles terug een nieuwe plaats gaan zoeken. Een verzorgingskussen hier, een park daar, de kinderkamer nog snel van alle details voorzien. Leuk werk allemaal, dat is zeker waar, maar het mooiste zijn die momenten van rust : net na een verse pamper en een topgerechtje uit de mooist mogelijke verpakking, een moment van gelukzaligheid, een windje in de pamper en een geeuw er bovenop.
Qua recensent moet ik bij deze aankoop toch wel enkele kritische bedenkingen formuleren. Laat ons beginnen met een pluim voor het uitzicht. Het artwork ziet er werkelijk fantastisch uit, de uitgevers hebben kosten noch moeite gespaard om het product van alle toeters en bellen te voorzien. Het is zonder méér één van de mooiste hebbedingetjes die dit jaar op de markt verschenen is (maar ja, eigen kind schoon kind zeker). Daarnaast ervaren we ook een vlotte, redelijk eenvoudige omgang en verzorging, waarbij alles zichzelf wel zo'n beetje uitwijst. Het feit dat er geen handleiding is voorzien, wegens te veel personalisatie-mogelijkheden met alle mogelijke opties, stoort inzake dit kindje totaal niet.
Qua inzicht en doorzettingsvermogen wordt er wel wat verwacht van de eigenaars. Het verschonen der pamper of de nachtelijke versnaperingen die in het contract van de baby zijn opgenomen, neem je er met de nodige kleine oogjes met plezier bij (voorlopig toch nog :-) ). Of er enige tactiek of strategie bestaat om alles naar je hand te zetten, daarvoor is het nu nog wat te vroeg. Dit zal nog moeten blijken, nadat we meer ervaring hebben opgedaan. Zeker is al wel, dat dit onmogelijk de stempel "broken" zal dragen. Er is geen éénduidige en ultieme manier om zeker te zijn van een overwinning. Over het einde van deze onderneming wordt er ook niet gesproken, waarschijnlijk eindigt dit avontuur nooit, daarom zou ik ook graag willen afsluiten met een quote uit spellenland die zéér toepasselijk is : "When playing a game, the goal is to win, but it is the goal that is important, not the winning." (met dank aan Reiner Knizia)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten