zondag 29 januari 2012

7 Wonders

Zeven! Met z'n zeven waren ze op zondag 29 januari in het zand van Koksijde. Om 15 uur stipt lieten ze de paarden los, sterke paarden, de pk's die je nodig hebt om door het zand te klieven. Een uur aan een stuk zwoegen en zweten voor alle andere nationaliteiten. In schril contrast met het genieten en gas geven van de coureurs met de mooiste retro-truitjes die door het veld flitsen. De Belgen met een grote overmacht, de wapperende driekleuren op de achtergrond, frieten en bier, Vlaamse kermis ten top. Een beetje chauvinisme is op z'n plaats. Het moet een machtig gevoel geweest zijn voor onze helden van het veld, 61.000 toeschouwers die je naar voren stuwen. Albert, Peeters, Pauwels, Meeusen, Aernouts, Vantornhout en Nys. In die volgorde zouden ze uiteindelijk onder luid applaus over de eindstreep bollen. De éne overgelukkig met de winst of eremetaal, de andere teleurgesteld omwille van een gemiste kans. Nog anderen gooien er onmiddellijk een straffe uitspraak bovenop, maar tijd zal waarschijnlijk wel raad brengen inzake deze eerste emoties.

Als Belgische kijker was het gewoon genieten, een uurtje relaxed veldrijden kijken, wetende dat de wereldkampioen één van de onzen zou worden. Die fantastische regenboogtrui om de schouders van een kerel van bij ons. Ik kan u alvast vertellen dat hij die trui alle eer aan zal doen, we krijgen hem alleszins volgend jaar in het veld te zien, want dat was aanvankelijk onze grootste angst. Waar u hem ook te zien krijgt, dat is in het zand volgende week, het zand van Lille. En laat dat nu toch wel toevallig in mijn achtertuin zijn zekers. Ik roep dan ook iedereen op onze jongens als helden te ontvangen in het provinciaal domein "De Lilse Bergen".

Zeven! Zoveel wereldwonderen zijn er in de basisdoos van het gelijknamige spel "7 Wonders". Een spel van Belgische makelij, dat zowat alle prijzen wegkaapte het afgelopen jaar. Een beetje chauvinisme is op z'n plaats, blij dat de Belgische spellen naambekendheid winnen over de ganse wereld. Repos productions deed er een gouden zaak aan om dit spel van Antoine Bauza in huis te halen. Zeven kaarten krijg je elke ronde om aan je wonder te gaan bouwen en een wereldrijk uit te bouwen. Zeven lijkt dan ook hét getal te worden voor ons Belgenland. Het lijkt me dan ook gepast om dit artikeltje te publiceren om zeven over zeven vanavond. 

woensdag 25 januari 2012

Mundus vult decipi

"De mensen laten zich, vaak tegen beter weten in, steeds opnieuw beetnemen" ofte "De wereld wil bedrogen worden". Ik start dit artikel bewust op z'n Bart de Wever's, want onrechtstreeks zullen de onderhandelaars van de huidige regering en oppositie tot in de eeuwen der eeuwen (of zolang de aarde nog zal bestaan) worden aanzien als diegene die er het langste hebben over gedaan om tot een overeenkomst te komen, maar anderzijds ook diegene die ons keer op keer voor een blok zetten. Beslissingen worden gemaakt vanuit het niets, besparingen worden doorgevoerd om tegemoet te komen aan de enorme druk die Europa ons oplegt.

Als u het mij vraagt, hebben we het gewoon te ver laten komen. Zijn we al niet jaren aan een stuk boven onze stand aan het leven? Hebben we niet gegooid met premies, tegemoetkomingen en andere voordelen ... waarbij wij ons allen vragen stelden ... en waar we nu de tol van betalen? We kunnen ons bij alles en nog wat vragen gaan stellen, één ding staat als een paal boven water ... we zijn allemaal de dupe van wat er gaande is, het jammerlijke is alleen dat de kleine man het harder zal voelen dan de grote.

We zullen met z'n allen moeten opdraaien voor de schulden, met z'n allen diep in onze buidel moeten tasten om onze energiefacturen te financieren, benzine en diesel zullen enkel nog toegankelijk zijn voor de beau monde en Peugeot (met alle respect) wordt misschien wel de Bentley van de toekomst. Vragen zijn er genoeg ... concrete en haalbare oplossingen véél te weinig. Wat kunnen wij structureel dan doen aan al dit falen? Als u het weet, mag u mij zeker van antwoord dienen.

Vandaag lag er in het personeelslokaal bij ons op school de uitnodiging van het COV om op maandag 30 januari over te gaan tot staking. "Uit protest tegen het misprijzen van het sociaal overleg en de asociale maatregelen", zo staat het mooi vermeld. Ik hoef u hier niet alle bekommernissen en beslommeringen op te sommen waarmee we heden ten dage te maken krijgen. Ook ik kijk met afgrijzen toe als er voor de zoveelste keer een besparing wordt aangekondigd of extra belasting wordt ingevoerd. Hoofdschuddend telken male er een rode strik en brede glimlach op de buis verschijnt.

We krijgen nu dan ook de kans om onze stem te laten horen volgende week, scholen zullen worden gesloten of op halve kracht draaien, opvang zal soms worden voorzien. Maar ik ben er eigenlijk helemaal niet uit of dit alles wel een oplossing is. We zullen langer moeten werken, we zullen moeten besparen ... en of het werk neerleggen en op die manier de staatsschuld nog maar eens een beetje opdrijven de correcte manier is, dat blijft voor mij een vraagteken. Het is als kiezen tussen cholera en de pest. Ik wil uiteraard sociaal meelevend zijn en zal mijn collega's niet in de steek laten. Ik zal hen dan ook ridderlijk volgen in hun beslissing.

Wat ik wel zeker weet, is dat ik nog werk te over heb en dat ik me eigenlijk geen stakingsdag kan permitteren. Véél mensen nemen hun job serieus en willen dan ook graag vooruit. Als je dan nog in rekening brengt dat uitstel geen afstel is en je de dagen nadien een tandje bij moet steken om alles terug op orde te krijgen, dan zegt mijn gezond verstand me welke keuze ik moet maken. We laten sowieso met ons voeten (had ook een ander woord kunnen gebruiken) spelen, of we dat nu willen of niet.

Laat deze klaagzang hier op dit nietige blogje dan maar mijn stem zijn in dit hele verhaal, zodat ik me op die manier terug kan concentreren op wat ik wel leuk vind. Een sessie "Lord of the rings - the cardgame" of een "Defenders of the Realm" bijvoorbeeld. Zelfde scenario als hierboven : strijdvaardig ga je er tegenaan, elke keer opnieuw, vol overgave om de wereld te redden van alle narigheid, te streven naar vrede en gelijkheid, voldoende voedsel en liefde voor iedereen, ... Maar elke keer weer loop je in de val, wordt je gemanipuleerd en vakkundig buitenspel gezet door een stapel papieren kaarten. Het leven kan erg hard zijn, maar als ik dan toch moet kiezen, ga ik liever strijdend te onder.

woensdag 18 januari 2012

De koninklijke dotaties

Elke zichzelfrespecterende spelauteur gaat op zoek naar zijn Heilige Graal : het ongebruikte, onaangetaste en nieuwe spelmechanisme. Vaak worden spelmechanismen naar hartelust gekopieerd, gecombineerd, af en toe zelfs gevarieerd ... maar uiterst zelden is er nog een "Eureka-gevoel" onder de auteurs te melden. Sommigen beweren dan weer wel dat ze het heet water hebben uitgevonden ... en die eer, dames en heren, is mij nu te beurt gevallen. Op het moment dat je er het minst over nadenkt en je gewoon kijkt naar wat er om je heen gebeurt, dan kom je tot diepere inzichten, dan heb je best pen en papier naast je bed liggen om je hersenspinsels te noteren of sta je als een gek in het midden van de nacht op om een artikel op je blog te schrijven.

Een tijdje geleden zag ik op het nieuws de cijfers van onze koninklijke dotaties. Na enkele keren diep geslikt te hebben waren ze weeral uit mijn gedachten verdwenen, maar blijkbaar toch nog ergens achteraan in mijn geheugen blijven steken. Zeker in deze tijden van crisis, inleveren, langer werken, belastingen op de belastingen ... leek me dit allemaal zo onwezenlijk. De ludonaut in mezelf ging natuurlijk een stapje verder en begon eens na te denken over het speelse karakter dat er in dit systeem misschien toch in zit.

Stel nu eens dat we de koninklijke dotaties als spelmechanisme zouden gaan gebruiken. Een resem van ideeën en losse gedachten schoten me onmiddellijk door het hoofd en ik geef ze u hier dan ook graag even mee. Het spelprincipe is opgebouwd rond karakterkeuzes. Deze keuze aan het begin van het spel zal uw tactiek voor de rest van het spel bepalen en er ook voor zorgen dat u andere overwinningscondities nastreeft.
Uw startdotatie zal dan ook afhangen van uw karakterkeuze, zoals hieronder beschreven :

1) de koning : u krijgt de grootste dotatie en zonder ongelukken en grote uitgaven zal u het spel dan ook winnen op hoeveelheid geld. Uitgaven zal u behendig weten om te zetten in voordelen in nature en uitspelen van uw koninklijke rol. Giften en geschenken dient u telkens in dank aan te nemen en met de glimlach bij uw kapitaal te voegen. Daar uw voorvaderen hun centen nog moesten steken in landsverdediging, oorlogvoering en uitbreiding en uitbouw van het koninkrijk, kan u op uw lauweren rusten. Wegens een recente variant gaat u echter wel de mogelijkheid krijgen om uw persoonlijke eigendommen en domeinen te onderhouden (dit gebeurde in vorige versies nog met overheidsgeld). Vraag is natuurlijk wel of u dit op uw oude dag nog ziet zitten, of u dit liever aan uw opvolgers overlaat ... als die er nog komen.

2) de koningin : een iets kleinere dotatie als de koning, maar u ontsnapt wel aan enkele plichtplegingen die bovenstaande wel dient te vervullen. Drie maal tijdens het spel een boodschap aan het volk richten is u misschien niet gegeven. U gaat veel leper te werk moeten gaan. Als sterke vrouw achter de koning probeert u hem op een slinkse manier elk jaar een folieke te laten doen, zoals daar bijvoorbeeld zijn, de aankoop van een jacht, een Harley Davidson of één of andere villa in Toscane. Ongetwijfeld dient u ook een deel van uw budget te spenderen aan liquide middelen zodat u deze toch kan recupereren naar het einde van het spel toe, want u heeft natuurlijk wel een gat in uw hand als het aankomt op kledij, schoenen en accessoires.

3) de oud-koningin : de grootste verrassing in het spel, u krijgt een belachelijk hoge dotatie voor ... wel ... niets te doen eigenlijk. Een deel hiervan gaat u moeten spenderen aan haarlak, maar het overige deel staat redelijk safe op uw bankrekening. Deze rol houdt wel wat risico's in, want telkens u aan de beurt komt, dient u een waarzeggerskaart te trekken. Deze zal u vertellen wanneer u dit spel weer zal sterven. Het is dan ook aan u om te blijven ademen zolang het spel duurt. Slaagt u hierin, dan bent u ongetwijfeld de winnaar.

4) de grote prins : het kneusje van de bende, met toch nog een mooie startdotatie. U zal een creatieve manier moeten vinden om uw weg naar de troon te vinden. Samenspannen met de koningin of oud-koningin lijkt me een optie, maar is ook gevaarlijk daar zij waarschijnlijk nog veel slinkser zijn dan uw karakter. De bedoelingen en intenties zijn meestal goed, maar het komt allemaal niet echt over. Er zal dan ook een persiflagekarakter in het spel aanwezig zijn, zodat u ten allen tijde het officiële karakter kan afleggen en doorspelen met de ludieke versie van je persoon, kwestie dat je toch nog plezier beleeft aan het spel.

5) de prinses : de grote bedragen zijn ondertussen de deur uit, u moet het met héél wat minder stellen en gaat dan ook best de emotionele toer op. U probeert de harten van het volk te veroveren en charmant te wezen, waarin u ook meestal wel slaagt. Vrijwilligerswerk en aandacht voor levensbelangrijke organisaties zorgen dat u verdienstelijk zal eindigen in dit spel. Maar om een gooi naar de overwinning te doen, kan u enkel proberen te zorgen voor een hele hoop kindergeld en bijhorende aftroggeling van geld bij bovenstaande karakters door middel van verjaardagen, nieuwjaarsbrieven, kerstcadeautjes, ... .

6) de kleine prins : dit karakter wordt met het spel meegeleverd als goodie, een extraatje. Het spel is perfect speelbaar zonder dit personage, maar indien u het gebruikt, zal uw spel zeker meer kleur krijgen. Snelle wagens, rake klappen, het mondaine leven ten top. Het brengt dat extra pigment met zich mee, maar diegene die dit karakter kiest, zal waarschijnlijk een vogel voor de kat zijn qua zelf overwinnen. Als "kingmaker" lijkt me deze rol wel zeer interessant, want u kan echt iedereen van de koninklijke familie laten wankelen en van zijn troon doen donderen (als u niet oppast ook jezelf).

Of dit spelsysteem nu echt slaagkansen zal gaan hebben, daar heb ik nog wel mijn bedenkingen bij. Wat als men bepaalde dotaties bevriest? Dan lijkt het me erg moeilijk om zelfs nog maar van start te gaan. Misschien moet ik er maar eens mee bij een uitgever gaan aankloppen, je weet nooit of het aanslaat. Uiteraard staan we steeds open voor bedenkingen en vormen van opbouwende kritiek om dit systeem te verfijnen.

ps : Elke gelijkenis uit de realiteit met bovenstaande personages en situaties berusten op louter toeval.

woensdag 4 januari 2012

De prijs der prijzen!

Een heel jaar door worden we overstelpt door allerhande spellenprijzen. Spiel des Jahres, Speelgoed en Spel van het jaar (in alle mogelijke leeftijdscategorieën), Jogo do Ano, As d'Or, Deutscher Spiele Preis, Spiel der Spiele, De Gouden Ludo, de Golden Geek Awards, ... en mijn oprechte excuses als ik er hier nog enkele (ongetwijfeld) vergeet.

Vaak trekt éénzelfde spel het laken naar zich toe. Af en toe is de stemming eerder politiek of nationaal getint of getuigt het gewoon van slechte smaak, maar desalniettemin staan de vaste waarden steevast in de top 5. Het zal u niet verbazen dat 7 Wonders de grote slokop was dit jaar. Zonder meer het spel dat zowel als familiespel en als "kenners"-spel goed uit de verf komt. Of ik me tot deze laatste categorie, die van de kenners, mag rekenen, daar ga ik me nog van distantiëren. Feit is wel dat ik héél wat spellen speel en op die manier toch een redelijk zicht krijg op de spellen die algemeen aanslaan in clubverband en daarbuiten.

In Nederland ging de prijs dan weer, niet onverwacht naar een (Nederlands) spel, Hanzesteden. Hoewel het eigenlijk Duits is en al een jaartje oud, maar dit jaar uitgegeven door 999 games, kwam het toch als een redelijke verrassing uit de bus. Zeker geen slecht spel, verre van, maar onze (Belgische) trots 7 Wonders schat ik persoonlijk toch nog net even ietsje hoger in. Na een vol jaar wachten is er ook eindelijk een Nederlandstalige versie van dit al-bij-al taalonafhankelijke spel verschenen. U krijgt met andere woorden nu ook standaard de Nederlandstalige spelregels bij in uw doos gestopt. Thumbs up voor Repos en Asmodée. Als ook Pearl games deze weg nu wil inslaan, dan zijn we goed bezig.

Ik zou u ook nog een ellenlang overzicht kunnen geven van alle mogelijke awards die het afgelopen jaar zijn uitgedeeld, maar hiermee ga ik u zeker niet vervelen. Ik wil wel even uw aandacht vestigen op de eerste "awards" van het nieuwe jaar. Deze prijzen schat ik véél hoger in dan alle voorgaande samen. Reken daar nog bij dat er steeds een kritische en zeer goed gefundeerde mening achter elke prijs schuil gaat en dit alles gekruid is met sierlijke woorden uit een vloeiende pen, dan kan u niet anders dan zitten te watertanden op het moment suprême.

Waar gaat u als de bliksem naartoe surfen, nadat u een bezoekje bracht aan onze spellenderwijs-blog de komende dagen? Wel, u mag voor mijn part de bezoekersteller van de de tafel plakt!-blog laten ontploffen. Aan deze fantastische reeks van awards gaat u uw hartje kunnen ophalen, snel gelezen, net voldoende als tussendoortje ... en steeds met een glimlach op uw gezicht. Al hetgene dat ik probeer te bereiken met dit nietig blogje wordt daar dag na dag te grabbel gegooid voor de ganse digitale wereld. Op de knieën, diepe buiging en tonnen van respect voor de grootmeester-der-spelend-toetsenbord hemzelve. Of we zelf een award halen dit jaar, dat wordt nog koffiedik kijken, maar hoop doet leven of in ons geval ... spelen.

Yours truly,
ADC