Laat me één ding al duidelijk stellen : ik ga het in dit berichtje niet over borsten hebben ! (dat is misschien eens voor een volgende keer)
Ik doelde op een boobytrap dat wikipedia beschrijft als volgt : "Boobytraps zijn geïmproviseerde wapens die ergens geplaatst worden om door het slachtoffer te worden geactiveerd door middel van druk, trek, ontlast, ontspan, beweging, verstoring van de omgeving en dergelijk."
Ik zal me even verduidelijken. Vanaf het moment dat er online lijsten verschijnen over al de nieuwigheden in Essen, zoals op Spielbox, Cliquenabend en andere BGG's, vindt u vaak, naast de titel, auteur, uitgever, speelduur, aantal spelers, af en toe de prijs en standnummer van de beurs, een lijntje met extra info.
In deze extra info staat er vaak te lezen, dat wanneer u uw pre-order tijdig plaatst, u zal mogen rekenen op een speciale Essen-goodie. Een goodie is niets meer dan een extraatje dat u bij uw spel krijgt in de vorm van een kaartje, t-shirt, theetas, originele tekening, dobbelsteentje, fiche, chinese eetstokjes, ... Je kan het eigenlijk zelf niet blijven bedenken wat er allemaal aan extra's wordt meegegeven. Een goeie verkoopstechniek blijkt toch, want zeg nu zelf, als je een nieuw spel aankoopt, dan wil je toch dat het een "volledig" spel is, met goodie erbij en al.Vorig jaar bijvoorbeeld was het het jaar van de t-shirt, ééntje van Repos (7 wonders), ééntje van Funforge (Isla dorada) en ééntje van Ystari (Mousquetaires du Roy). In twee ervan zal u mij af en toe kunnen bewonderen als ik in de tuin aan het werken ben of aan het joggen sla (voor de keren dat dat nog eens gebeurt). Niemand, maar dan ook niemand op straat heeft me hierover ooit al aangesproken wat er nu eigenlijk op dat t-shirt staat. Laat staan dat ze de logo's herkennen en me spontaan uitnodigen voor een gezellige spellenavond. Dat kan het opzet van die uitgeverijen dan toch niet geweest zijn.
Misschien wilden ze op die manier dan eerder naambekendheid verwerven, dat zou best kunnen. Het derde t-shirt draag ik steeds wanneer ik met de klas moet gaan zwemmen (aangezien de gemeente ons verplicht heeft mee om te kleden, loop ik daar in mijn zwembroek en Funforge t-shirt). En ik moet het bekennen, zowel de kinderen, collega zwemleerkracht als de badmeester hebben me reeds gevraagd waarvoor dat logootje stond. Ik heb het hen dan ook met brede glimlach, de nodige passie en enthousiasme uitgelegd, maar ik vrees ervoor dat er geen enkel extra exemplaar van Isla Dorada de deur zal zijn uitgegaan.
Waarom dan toch al die goodies? Ik denk dat ik het wel weet hoor. In mijn vorige bericht wist ik u al te vertellen dat de nieuwe spellen vaak in Essen duurder zijn dan erna, wel ... dat is nu gerechtvaardigd, u krijgt er een goodie bij. Zelfs meer ... als u op het juiste moment komt, u heeft wat geluk en geduld, dan kan u uw exemplaar zelfs nog laten handtekenen door de auteur of illustrator. Persoonlijk heb ik dit laatste nooit echt begrepen. Blijkbaar willen die auteurs steeds hun gekribbel op de voorkant van een doos zetten, waarom niet aan de binnenkant of op de spelregels? Daarvoor hebben de illustratoren dan wel respect, geen geklieder over hun prachtige cover, aan de binnenkant van de doos nog een pareltje achterlaten, met als mooiste voorbeeld Pierô (die je misschien kent van Mr. Jack).
Sommige goodies zijn ook volledig gratis te verkrijgen, ik denk maar aan de jaarlijkse extra tegel voor Zooloretto. Mooi is dat van Abacusspiele, maar hier is nog minder duidelijk waarom ze dat uitdelen, uit sympathie? Eerlijk gezegd vind ik het allemaal eerder storend, die goodies, als je nu een spelletje opzet na een tijd, dan zit je daar met een extra kaartje, tegel, ... waarmee je bij God niet weet wat te doen. Spelregels voor de goodie zaten er ook bij, maar waar zit dat kleine papiertje nu weer? Het is zelfs zo erg dat we niet zo lang geleden een potje Ghost stories hebben verloren omdat de extra kaartjes het spelletje net enkele rondjes te lang hebben gerokken zodat we Wu-Feng niet konden verslaan. (ik wijt het liever daaraan dan aan onze onkunde weet u wel).
Ach ja, ik heb er een haat-liefde-verhouding mee, met die goodies. Natuurlijk steken ze de ogen uit en wil je graag die extraatjes bij je spel. En als ze toch maar mee te grabbelen zijn, dan zet je ze toch sowieso even op je lijst voor Essen. Een vriendelijk woord, een glimlach, een beetje van je tijd en je kan ze in je toch al overvolle spellenzak laten verdwijnen. De muilezel van dienst in de Duitse hallen zal er niet extra over klagen want qua inhoudelijk gewicht maken ze het verschil niet, maar of ze al dan niet een verschil maken in je portemonnee ... daar kunnen we misschien na Essen eens over doorbomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten